باغ خاطره در بلگرانو3 يكي از تاريخ ترين همجواري هاي شهر بوينس آيرس واقع شده است و قصد و نيت طراحان آن زنده كردن يك منطقه شهري است كه هميشه در ارتباط با يك پارك كوچك روباز بوده است و همچنين استفاده از مصالح و موادي همچون سنگ، چوب و آهن، كه همگي از پيش در خيابانهاي قديمي با بازي هاي نور و سايه خود موجود بوده اند.
ديد باغچه جديد از طبقات ساختمان، يك كمپوزيسيون پويا كه به خوبي بر پايه ديد از بالا و تصور ذهني طراحي شده است.
سايت يك باغچه از يك بلوك مدرن به نام “Foro echeverria ” است و طرح بايد عنصر مدرن را با يك منظر مونومانتال از ناحيه قديمي در حالي كه يك نقطه عطف بين تمدن جديد و بازكشف فضاهاي ناحيه هاي تاريخي ارائه مي كند، آشتي دهد.
به دليل واقع بودن باغچه بر روي سقف يك گاراژ زيرزميني يك مجموعه مدرن كاشت درخت غير ممكن است چون ضخامت خاك حدوداً از 25 سانتيمتر تجاوز نمي كند. هر چند اين مشكل تا حدي مرتفع شده است. آنهم توسط چند درخت بزرگ موجود در همسايگي باغچه كه شاخه هايشان روي باغچه كشيده شده است و به نقطه اي اصلي از آن شكل مي دهند، جبران شده است.
ديگر عنصر اصلي موجود آجر است كه در ديوارهاي باغچه و بلوك هر دو به كار رفته است. در اين كادر تركيب رنگ سبز درختان با رنگ قرمز آجر، مرز منظرسازي مزبور را تعريف ميكند. يك طراحي منظر با اشاره اي است بر طرحهاي سايه روشن كه به بهترين شكل از يك راه باريك كه از ورودي ساختمان تا ايوان امتداد يافته است ديده مي شود.
تركيب بندي عناصر تشكيل شده است از يك رامپ دسترسي به گاراژ زيرزميني كه قوس خود را امتداد داده است به سمت باغچه اي با طرحي مواج كه مصالح مختلفي را در يك جا جمع كرده است.
اين كليت از واحدهاي واقع در طبقات بلوك به روشني ديده و درك مي شود. باغچه طوري طراحي شده است كه هيچ گونه مسير فرمالي كه باعث تكه تكه شدن آن گردد نداشته و اجازه استفاده بيشتري از فضاي باغچه بدهد كه حدود 600 متر مربع را اشغال مي كند.
منحني هاي پلان زمين ادامه رامپ دسترسي به پاركينگ هستند .
ديد به ورودي مجموعه كه رامپ دسترسي به پاركينگ زيرزميني را نشان ميدهد . هرچند كه پاركينگ نميتواند توسط درختكاري آراسته شود اما گياهان ودرختان خم شده تاثير مطلوبتري بر روي آن گذاشته اند .
در عوض يك پياده رو ساخته شده از چوب “Lapacho ” وجود دارد كه دسترسي آلاچيق را تأمين كرده و اغلب به نظر مي رسد كه در ميان سبزه غوطه ور بوده و به سختي به نظر مي رسد كه به زمين متصل است. پياده رو مثل پلي براي عبور از روي بستر يك رودخانه واقعي قوس مي گيرد. در يك انتها آبراه بوسيله قلوه سنگها شبيه به يك سرچشمه كه از دل يك باغ قديمي سربرآورده است، فرم مي گيرد.
در صورتيكه در انتهاي ديگر مجسمه اي وجود دارد كه به عنوان يك نقطه عطف عمودي عمل مي كند و توسط سايه آن محل خورشيد تعيين مي شود . مجسمه از چوب “quebracho ” ساخته شده است كه به سرخي مي گرايد و بنابراين در رنگ قرمز آجركاري اطراف عجين مي شود.
پلاني كه جانمايي سايت را در ناحيه تاريخي بلگرانو در بوينس آيرس نشان ميدهد .
پلان همكف مجموعه نشان دهنده قرارگيري ساختمان جديد ” فورو اچوريا” در باغ است .
پل چوبي بر روي مسير سنگي حال و هواي مسير آب به فضا مي دهد.
از همين چوب براي ساخت پايه هاي آلاچيق استفاده شده است. اين آلاچيق در يك بدنه باغچه قرار دارد كه نه تنها يك محل مجزا و كامل براي استراحت و همچنين مظهر تركيب بندي سايه و روشن گياهان است بلكه باز ظهوري است براي يادآوري نشانه اي سنتي از خانه هاي قديمي كه پيش تر در ناحيه Belgrano واقع بوده اند. همانطور كه يك سطح چوبي را تشكيل مي دهد داراي منحني هايي براي خزش عشقه ها و پيچك هاست. بنابراين يك فضاي مناسب براي فيلتر كردن نور و سايه را ايجاد مي كند كه حال و هواي فضاي منطقه را القا مي كند. گزينه اي كه براي گياهان انتخاب شده است با يك ملاحظه به هر دو جنبه زيبايي شناسي و عملكردي آنها بوده است.
برخورد گذر و سكوي چوبي در زير آلاچيق
از يك طرف گياهان پركننده سطح زمين براي تأكيد بر زمينه و رنگ در تمام طول سال انتخاب شده اند و از طرفي ديگر گياهان يك ساله براي پايه ها و آلاچيق درنظر گرفته شده اند. گياهان پوششي اغلب گياهاني بادوام هستند، اين بدان معني است كه امكان برهنگي باغچه به مينيمم مي رسد. باغچه منحصراً براي استفاده صاحب ملك طراحي نشده است بلكه عابر گذري هم مي تواند زيبايي داخل اين باغچه ـ در حالي كه توسط يك ديواره از گياهان به عنوان پرچين و حصار پنهان گشته است ـ را با ورود از دروازه منتهي به خيابان 11 de septembre دريابد.
بوته اي به نام “tibouchina semidecandia ” پوشاننده دسترسي پاركينگ است .
تنها گذر پياده اي كه در باغ ساخته شده است به نظر ميرسد كه بر روي سطوح مختلف شناور است.
درختان موجود در همسايگي طرح از يكي از ديدهاي آن
تمام باغ را ميتوان از زير آلاچيق دنج و آرام مشاهده نمود.
چوب “quebracho ” كه هميشه به رنگ سرخ ميباشد با رنگ زمينه آجري اطراف همخواني مناسبي دارد. يك مجسمه ساخته شده از ” quebracho”به عنوان يك شاخص عمودي عمل ميكند.
پياده روي منحني براي عبور از بستر سنگهاي قلوه رودخانه اي، چنانكه به راستي شبيه به يك رود حقيقي است.
دتايل بستر رود كوچك سنگي كه در مجاورت گياهان پوشاننده طراحي شده است.