کلمه «cloister» به معنای «محصورشده» می باشد. راهروهای سرپوشیده همانند حیاطهای ایوان دار یونانی و رومی- که به وضوح از آنها الهام گرفته شده اند- ستون هایی داشتند که دورتادور حیاط را در بر می گرفت. آنها فضاهای تفکر و تدبری در قلب زندگی رُهبانی بودند و برای راه رفتن و خواندن کتاب و مطالعه استفاده می شدند. فضای حیاط امکان دسترسی به بناهای همجواری که برای غذاخوردن(سالن غذاخوری)، خوابیدن(خوابگاه) و انبار مواد غذایی(سرداب) استفاده می شدند را فراهم می نمود و حیاط های دیگر به کلیسا منتهی می شدند.
شکل و ساختار
نمونه متداول این حیاط های محصور(حیاط های صومعه) حیاط های مربع شکلی هستند که توسط مسیرهای سرپوشیده و محصور شده ای احاطه شده اند. در اصل، فضای سبز مرکزی به عنوان باغ محصور شناخته می شد. هیچ گزارشی از قرون وسطی مبنی بر وجود گیاهانی به استثنای چمن کوتاه و حرص شده وجود ندارد. در طول دوره رنسانس، پرنس های کلیسا؛ به رَهبَرانی در هنر طراحی باغ و باغ سازی مبدل شدند و تعداد زیادی از این زمین های چمن خام و ساده به باغهای گیاه آرا تغییر یافتند. در قرن نوزدهم میلادی، تعدادی از این باغ ها، باغ وحش شدند، با کاشتی به صورت گیاهان علفی و بوته ها. باغ و حیاط صومعه ها «موناستریز» معمولاً گل، گیاهان رستنی و باغ های میوه داشتند، اما هیچ نمونه واقعی از آنها برجای نمانده است.
سانتی- گال
پلان کلیسای معروف«سانتی گال»، فرم آرمانی دارد، زیرا در آن زمان هیچ صومعه به بزرگی آن در منطقه «رژنو-سانتی گال» طراحی نشده بود. کُپی پلان کلیسا، مربوط به دوران زندگی «سانتی مارتین»، در کتابخانه «سانتی گال» موجود است که توسط «راهب بزرگ هیتو یا رژنیو»(763-836) برای« راهب بزرگ گزبرت» در«سانتی گال» طراحی شده.(«گُزبرت» یک راهب بزرگ بود. سانتی گال نیز خود یک راهب ایرلندی بود که در بین سال های 550-645 زندگی می کرد). بر اساس بررسی انجام شده توسط راهب بزرگ هیتو، نشان می دهد که پلان مربعی محصور این کلیسا بر پایه اصول زیبایی شناختی افلاطونی بنا گشته است. پلان سانتی گال مشتمل بر معروفترین جزئیات باغ های رهبانی دردوره های نخستین وسطی می باشد که باغ درمانگاه ، باغ آرامگاه و خانه باغبان را در بر می گیرد. دو فضای نیم دایره “پارادایز” در دو انتهای شرقی و غربی کلیسا قرار دارد که تأثیر کلیساهای شرقی را در پلان اثبات می کند. پلان این کلیسا به شکل یک باسیلیکای بیزانسی قدیمی است که ایوانی به آن اضافه گشته است. (McLean, T., Medieval English Gardens, p. 16).
باغ ها و موزه صومعه
باغ ها و موزه دیر، شاخه ای از موزه هنر مادرشهر، که به هنر و معماری اروپای قرون وسطی اختصاص دارد. این فضا در اصل مکانی برای نمایش اتحاد جزئیات معماری بین ساختارهای خصوصی(خانگی) و مذهبی بین قرن های 12 و 15 میلادی می باشد و که 4 صومعه را بر می گیرد که سه تا از آنها باغی در میان دارند. باغ صومعه با گیاهان دوره وسطی کاشت شده است، که جزو نمونه های موجود در خانقاه راهبان قرون وسطی به شمار نمی آمدند. باغ موزه «کوکسا»، اصلی ترین باغ گیاه کاری که توسط مسیرهای پیاده به چهار بخش تقسیم شده است. به صورت باغ های رهبانی طراحی شده، با فواره ای درمیان،که ساختار باغ سازی مدرن را به خوبی نمونه های قرون وسطی نشان می دهد. باغ صومعه «بونه فونت»، خانه ای هست برای نمونه های فراوانی از انواع گیاهان رستنی و بوته ها که در قرون وسطی متداول بودند. این گیاهان در داخل بسترها و کرت های مشخصی به منظور استفاده در داروسازی، افیون، تهیه غذا، انواع هنرها و صنعت ها پرورش داده می شدند. باغ صومعه«ترای»، که رستوران موزه در آن قراردارد، که باغی با فواره ای در میانش و عرصه ای از گیاهان بومی منطقه، درختستان، را در برمی گیرد. چهارمین، باغ صومعه«سانتی گوییل هم»، که در اصل فضایی برای نمایش چگونگی گیاه آرایی و دیگر نمونه گیاهان موجود در داخل گلدان ها به شمار می رود. در زمستان گیاهان گلدانی، که تعداد زیادی از آنها معطر می باشند، برای نشان دادن در داخل باغ های صومعه باغی می مانند. موزه با گیاهان همیشه سبز، بوته ها و درختان میوه از اوایل دسامبر تا اواسط ژانویه زینت یافته است.
شکل: حیاط cuxa
شکل: حیاط Bonnefont
تاریخچه نخستین چمن
چمنی که اکنون آن را می شناسیم، از زمان چریدن مراتع توسط احشام در طول قرون وسطی به عرصه ظهور رسید. در اصل مراتع اطراف خانه توسط چریدن حیوانات، حرص می شده است. علف های بومی با گل های وحشی و سایر گیاهان ترکیب می شدند.
اروپا
از سال 1600 میلادی، چمن انگلیسی در میان اشراف و افراد سلطنتی محبوبیت و مقبولیت عام یافت. پهنه وسیعی از چمن کوتاه شده(در حدود یک جریب فرنگی)[15] نمادی برای تجمل و نشان دادن شأن و مقام محسوب می شد. در طول همان دوران، میدان دهکده در بخش پرچمعیت قرار داشت و به عنوان چراگاه همگانی(متعلق به تمان ساکنان دهکده برای چرای احشام) استفاده می شد و بعدها به فضای تجمع برای سرگرمی، فراغت عموم مردم تبدیل گشت.
ایالات متحده
حیاط آمریکایی پیشین بیشتر شبیه به باغ گیاه کاری و سبزی کاری با مرتعی برای چرا بود؛ که در ابتدای قرن نوزدهم با اهمیت یافتن چمن در آمریکا به این شکل در آمد. پارک های شهری برپایه اصول طراحی میدان دهکده گسترش یافتند. سطوح وسیع و طراحی شده ای از چمن زارها و درختان که مردم می توانستند در آن مکان ها گردهم آیند، در سراسر کشور متداول گشت. چمن زارهای گسترده و با کیفیت بالا حرص و تزیین شده در نهایت به سمبولی برای نمایش قدرت افراد برجسته دولتی و صنعتی آمریکا مبدل شد.
چمن پس از جنگ
تکوین چمن مدرن پس از جنگ جهانی دوم آغاز می گردد. ایجاد و ترمیم حومه شهر و خرابی های ناشی از مواد شیمیایی پس از جنگ جهانی دوم عاملی برای جوانه زدن افکار جدید آمریکایی برای کاشت چمن کامل شد که بخش اصلی طراحی منظر حومه شهری بعد از جنگ را تشکیل می داد. چمن های مدرن اکنون بخشی از صنعت مولتی بیلیون دولاری هستند و چمن زارها در حدود مساحتی بالغ بر 32 میلیون جریب فرنگی از ایالات متحده را پوشانده اند- که آن را پر مصرف ترین محصول کشاورزی در زمینه آبیاری آمریکا می توان خواند.
"دانلود فایل های پیوست مطلب" ----------------------------------------------------------------------------------------- باغ صومعه 1100 سال بعد از میلاد مسیح (242.1 KB)      تعداد دانلود: 4      زمان آخرین دانلود: دوشنبه, 3 اکتبر 2016 ------------------------------------------------------------------------------------------