اين روزها بحث نمايش اين منشور در ايران مطرح است. اهميت اين موضوع در حوزه هاي محتلف قابل بررسي است؛ “منشور کوروش به عنوان نخستین منشور حقوق بشر شناخته میشود و در سال 1971 میلادی، سازمان ملل آن را به شش زبان رسمی سازمان منتشر کرد. بدلی از این منشور در مقر سازمان ملل متحد در شهر نیویورک نگهداری میشود.” (خبرگزاري فارس)
اين منشور به همراه بسياري از آثار تاريخي و باستاني سرزمين مان در دوره سلطنت شاهان قاجار و پهلوي و در زماني كه هنوز به درستي ارزش ميراث فرهنگي و باستاني خويش را نمي دانستيم از كشور به صورت قانوني خارج شده است. يعني علي رغم اينكه حق معنوي اين منشور براي ايران محفوظ مانده است به دليل اينكه مالكيت آن متعلق به كشور ديگر (انگلستان) مي باشد كشور ما از بهره برداري مادي از اين منشور بي نصيب مانده و خواهد ماند. درست مانند خاك ايران كه اكنون متعلق به كشورهاي تازه استقلال يافته مي باشد.
اما علي رغم اين نكته بر اساس قوانين سازمان ملل متحد كشور هايي كه محل شكل گيري اثر باستاني هم اكنون جزو قلمرو حكومتي آنان محسوب مي شود حق دارند كه اثر منقول را براي حداكثر چهار ماه از كشور مالك (انگلستان) امانت گرفته و در كشور خود به نمايش بگذارند. بر اين اساس در جلسات مشترك بين دو كشور توافق اوليه براي امانت منشور كوروش به ايران حاصل شده است؛ “این جلسه که روز گذشته (20 آبان) در محل سازمان میراث فرهنگی و گردشگری برگزار شد، زمان توافقی برای انتقال این منشور به ایران به صورت امانت دی ماه سال 1388 (اواسط ژانویه) تعیین شد.”
اما نمايش اين منشور در ايران از جهت هاي بسياري براي كشور مان قابل توجه است:
حوزه فرهنگي و اجتماعي:
- توجه مردم و مسولان كشور به ارزش ميراث فرهنگي و باستاني بيش از پيش جلب مي شود و مي توان اميد داشت زين پس در برابر خروج اين ثروت هاي فرهنگي از كشور بيش از پيش حساس باشيم
- نمايش هاي جنبي و آشناسازي هموطناني كه علاقه مندي بالقوه به ميراث فرهنگي دارند با ديگر آثار تاريخي كشور از دوران پيش از اسلام، دوران اسلامي تا امروز
- يادآوري اين نكته به خود و هموطنان مان كه ما در گذشته از متمدن ترين جوامع بشري جهان هستي بوديم
حوزه اقتصادي :
- سود اقتصادي كوتاه مدتي كه براي بازديد از اين سند مهم نصيب بخش ميراث فرهنگي كشور مي شود. خصوصاً اگر برنامه ريزي و تداركات كافي براي آن ديده شود.
- سود اقتصادي بلند مدت حاصل تعامل با انجمن ها و گردشگران داخلي و خارجي
حوزه مديريتي
- ارتباط نزديك تر و ايجاد اعتماد متقابل بين مردم و دولت، خصوصاً متوليان امر حفاظت
- تقويت مشاركت مردمي در برنامه ريزي هاي دراز مدت
حوزه بين الملل
- يادآوري اين نكته به جهانيان كه اين سند باستاني مهم پيوندي گسست ناپذير با اين خاك و خون دارد