در دانشکده هنر ادینبورگ، بخش تحصیلات تکمیلی مسئول اداره امور دانشجویان دکترا از تمامی رشته ها می باشد. تفاوت این سیستم مدیریتی با سیستم هایی که در ایران مشاهده می شود در این است که دانشجویان از رشته های مختلف به جای اینکه در دانشکده های مربوط به خود مشغول به کار باشند در این بخش به صورت یکجا جمع می شوند و در کنار هم کار می کنند. به این ترتیب دانشجویان از رشته های مختلف با فعالیت های یکدیگر آشنا می شوند. به عنوان مثال اگر چه آقای امید ریسمانچیان دانشجوی معماری منظر می باشد اما محل تحصیل آن دانشکده معماری منظر نیست بلکه بخش در دفتر مخصوص تحصیلات تکمیلی در کنار دیگر دانشجویان مشغول به کار می باشد. در ادامه برقراری ارتباط بین فعالیت دانشجویان مختلف در رشته های گوناگون دو کار عمده صورت گرفته است که عبارتند از برقراری سمینارهای آزاد برای معرفی پروژه دانشجویان و راه اندازی یک نشریه الکترونیکی به نام پرمیس که در هر دوره مقالات و گزارشات دانشجویان مختلف را در اختیار عموم قرار می دهد.
هدف از این نشریه این است که دانشجویان را با نحوه نگارش مقالات، گزارشات و ارائه آنها برای ادامه بیشتر فعالیت و یا پیدا کردن همکاری با دیگران آشنا کند. برخلاف تصور کلی که در ایران از مقطع دکترا وجود دارد، مبنی بر اینکه یک دکتر باید علامه دهر باشد، در اینجا به دانشجوی دکترا به چشم یک کمک محقق نگاه می شود و این نشریه نیز در اصل اولین گام در جهت تعلیم آنها برای دست به قلم شدن و به رشته تحریر در آوردن افکارشان می باشد. به این ترتیب دانشجویان زمینه فعالیت و علاقه خود و نیز پیشرفت ها و دست آوردهای احتمالی از جمله مقالات ارائه شده را در این نشریه دانشجویی قرار می دهند تا از انتقادات، پیشنهادات و همکاری هم بهره مند شوند.
با توجه به اینکه قرار است دانشجویان دست آوردهای خود را نیز در این نشریه قرار دهند تصمیم گرفته شده است تا فاصله زمانی شش ماهه ای بین هر نشریه با نشریه دیگر در نظر گرفته شود تا دانشجویان فرصت کافی برای مطالعه و بالابردن کیفیت مطالب ارائه شده را داشته باشند. از دیگر نکات قابل توجه که جا دارد از آن الگو برداری شود این است که در این نشریه چکیده مقالات موجود می باشد و از طریق چکیده شما می توانید به کل مقاله که شامل مقدمه، تحلیل ها و بررسی ها و در نهایت نتیجه گیری دست پیدا کنید. این الگو باعث می شود از کلی گویی، تکرار مکررات و بازگو کردن ایده های کلی جلوگیری شود و خواننده از هر مقاله مطلب خاصی را یاد بگیرد. البته باید توجه داشت که برخلاف نشریه منظر که اکثر مخاطبان آن دانشجویان کارشناسی ارشد با پایان نامه های دانشجویی می باشند و سعی بر ترویج هر چه بیشتر دانش معماری منظر در جامعه دارد، مخاطبان این نشریه اکثراً دانشجویان دکترا با رساله های دکتری می باشند و طبیعتاً کیفیت این نشریه از کمیت آن اهمیت بیشتری پیدا می کند.
امیدوارم شاهد همکاری هر چه بیشتر و نزدیک نشریه منظر با دیگر نشریه های انگلیسی زبان باشیم که این گام می تواند نقش مهمی در همسو شدن با پیشگامان این علم، خارج شدن از محیط بسته و باز شدن افق های علمی بیشتر بر دانشجویان فعال ما داشته باشد.