ابتدا فقط سفر بود (تابستان 85)، بعد “انجمن سفر” تشکیل شد، این انجمن به “انجمن سفرهای پژوهشی منظر” تغییر یافت. مفهومی که در آغاز ضعیف می نمود این گونه رشد پیدا کرد …
سفر مهم ترین قسمت زندگی بشر است. اگر آب حوض هیچ وقت تکان نخورد و پروخالی نشود آن وقت…. زندگی هنرمندها به خصوص همین طور است. اگر سفر نرویم درست مثل آب همان حوض شروع به گندیدن می کنیم. هر جاچیز های جدیدی برای دیدن وجود دارد. ” لوییس چک ناواریان”
سفر برای ارتقاء سطح بینش دانشجویان هنر یک فرصت است. فرصتی است برای خرق عادت و جور دیگر دیدن پدیده ها. بهترین فرصت است برای دست یافتن به ادراکات جدیدی که به واسطه روزمرگی از آنها غافل مانده بود.
دانشجویان در حین دیدن آثار بزرگ معماری و شهرسازی تجربه می کنند با هم بودن و در کنار هم زندگی کردن را.
به یاری خدا انجمن سفرهای پژوهشی منظر توانست سومین سفر برون مرزی خود را به اروپای شرقی و مرکزی برگزار نماید. شهرهای مورد بازدید در این سفر به ترتیب ونیز، مونیخ، فرانکفورت، استراسبورگ، لوکزامبورگ، کلن، بن، لیژ، آنتورپن، بروکسل، آمستردام، هامبورگ، برلین، ورشو، پراگ، بوداپست، وین، تسالونیکی و در نهایت استانبول بود.

28 دانشجو به همراه دو استاد گرامی سرکار خانم دکتر جوادی و جناب آقای دکتر منصوری که سفر تحت سرپرستی و نظارت ایشان اداره می گشت به مدت 35 روز در کنار یکدیگر در اتوبوس زندگی کردند.
برگزارکنندگان این سفر با تکیه بر تجربیات دو سفر گذشته، تمام تلاششان این بود که سفر کامل تر و بی نقص تر از سفرهای گذشته باشد. لذا در برنامه ریزی سفر چه قبل از سفر، چه در طول برگزاری آن تغییرات اندکی در جهت بهتر شدن آن اعمال شد. تقسیم بندی برنامه سفر در دو قالب اجرایی و پژوهشی یکی از این اقدامات بود که این فرصت را در اختیار کمیته برگزاری سفر قرار داد تا بتوانند برنامه پژوهشی خود را زودتر از سالهای گذشته آغاز نماید. و دانشجویان با دانش نسبی از موضوعات پژوهشی، سفر خود را آغاز نمایند. گروههای پژوهشی سفر شامل شش گروه با موضوعات احیای هویت، جلوه گری مدرنیزاسیون در بلوک شرق و غرب اروپا بعد از جنگ جهانی دوم، قرائت منظر، نوسازی بافتهای فرسوده، پلاستیک شهر، محوطه سازی و جزییات اجرایی و در نهایت گروه مستند سازی بود.
بخش اجرایی سفر هم مرکب از گروههای ویزا- تدارکات- اقامت- کتابچه سفر و روابط عمومی زیر نظر کمیته سفر به موازات کار خود را آغاز نمود.
برگزاری یک سفر 2 روزه آزمایشی یکی از برنامه های ثابت و کاملا مفید سفرهای پژوهشی منظر است. بهترین زمان برای محک زدن توانایی های شرکت کنندگان در سفر و البته فرصت مناسبی برای آشنایی اعضاء با یکدیگر و برگزاری جلسات پژوهشی سفر. اینجا نقطه شروع شکل گیری خاطرات سفر است.

اگرچه برگزاری علمی و پژوهشی سفر، از مهم ترین اهداف سفر می باشد اما در کنار آن تعالی و ارتقاء جنبه های شخصیتی و اجتماعی افراد، چگونه زیستن و تجربه زندگی جمعی، قرارگرفتن در شرایط گاها پیش بینی نشده و نحوه برخورد و تصمیم گیری، از جمله اهداف مهم سفر است که به موازات هدف پژوهشی سفر مد نظر کمیته برگزاری سفر است. در این سفر به دلیل مشکلی که برای اتوبوس در میانه راه سفر پیش آمد، در عین نگرانیهای خاص خود که برای برگزارکندگان سفر پیش آورد اما خود در نهایت به فرصتی تبدیل شد برای بازدید شهر ها به گو نه دیگر و استفاده از قطار شهری و بین شهری و در نهایت اجاره اتوبوس. که برای اعضاء سفر، تازگی داشت.
نکته دیگری که در این سفر در قیاس با سفرهای قبلی مثبت به نظر می رسید، اختصاص یافتن بخشی از زمانهای مفید روز به برگزاری جلسات پژوهشی سفر و ارائه گزارش های تقریبا هفتگی هر یک از گروهها بود. این امر باعث شد که بخش قابل توجهی از فعالیت های پژوهشی گروهها در سفر صورت پذیرد.
سومین سفر انجمن سفرهای پژوهشی منظر با یاری خدا و تلاش دوستان و مشارکت تمامی اعضاء سفر به خوبی برگزار گردید. آنچه امروز از آن باقی مانده است خاطرات خوشی است که حاصل زندگی در یک جمع 30 نفره است.
در پایان لازم می دانم از زحمات بی دریغ استاد گرامی جناب آقای دکتر سید امیر منصوری، مدیریت برگزاری سفر تشکر و قدردانی نمایم که بدون حضور ایشان قطعا این انجمن و این سفر هرگز وجود نمی داشت.
مرا سفر به کجا می برد؟
کجا نشان قدم ناتمام خواهد ماند؟
و بند کفش به انگشتهای نرم فراغت گشوده خواهد شد؟
کجاست جای رسیدن…