دو سال و اندی است که لحظه لحظه زندگی من با مفهوم منظر پیوند خورده است و چندی است محفلی یافته ام درخور که روح های همنوا را دور و بر خود می جوید و به رویشان آغوش می گشاید. در اولین حضور و در جمع دوستانی چنین گمان می کنم روزی رویای من- اخوت اجتماعی اهل منظر- تحقق خواهد یافت…
چشمان ما در انتظار حضور صمیمانه و عالمانه شماست با این پیام که:
اگر خسته ای بمان
و اگر خواستی بدان
ما را تمام لذت هستی به جست و جوست
پویندگی تمامی معنای زندگی است،
هرگز نگرد نیست
سزاوار مرد نیست!
فریدون مشیری