Jeld

چشمانمان نه جدا از جهان که باید با آن یگانه کنیم، بیایم این را به عنوان حقیقتی بپذیریم.
بیاییم فکر ساده جدایی را به کناری نهیم و یگانگی را در جایگاه آن بنشانیم.
بیاید دست از خود زنی؛ که همواره شیوه ما بوده ، برداریم و توان همنوایی انسان-طبیعت را به جلوه در آوریم.
انسان آن موجود آگاه و یگانه است که می تواند ادراک را ابراز کند.
اوست که باید این زیستکره را سرپرست باشد.
شرط این کار طراحی با طبیعت است.
این است جایگاه معمار منظر، مناسب سازی ارتباط میان انسان و طبیعت، به طریق طراحی با طبیعت خلق زیبایی کند و کیفیت بخشد محیط انسانی را.

نعمت الله شجاعی
(دانشجوی کارشناسی ارشد معماری منظر دانشگاه شهید بهشتی)

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *