شيوه هاي نمايش آب در داخل باغ
آب در باغها به سه صورت راكد، روان و فوراني نمايش داده مي شده است كه هر يك مفهومي خاص را تداعي مي كرده است؛ در هركدام از اين سه نحوه نمايش، ابزارها و تاسيسات ويژه اي را براي ارائه مقصود طراح بكار مي بردند
راكد
آبهاي راكد بطور طبيعي انعكاس دهنده تصاوير هستند و به دليل انعكاس پذيري خود عامل تعيين كننده اي در تركيب هستند . سطح آينه اي آنها محيط اطراف را مي پذيرد و سپس منعكس مي كند. تصاوير مناظر و بناها در آب فضا را بسط مي دهند. آبهاي راكد منعكس كننده آسمان هستند و عمق آسمان بيكران را در روي زمين تكرار مي كنند و نماد آسمان روي زمين مي باشند. آبهاي راكد به دليل سكوت متفكرانه و جمع شدن آرام آب در آنها داراي رمز و رازي مبهم هستند. انگار روح متفكر و جاري از طبيعت در آنها رسوخ كرده است.
آبهاي راكد در باغ ها بصورت حوض يا استخر نمود مي يابد. در جلوي كوشك اصلي باغ ها معمولا يك استخر به شكل مربع يا مستطيل وجود داشته است
روان
حركت جاري آب در مقابل ايستايي و ثبات معماري تضاد زيبايي دارد. نوري كه از حركت آب انعكاس مي يابد گويي بر روي سقف مي رقصد. درختان سايه هاي شكسته اي را بر روي ديوار پديد مي آورند و آفتاب، خاموش و آرام به درون فضاهاي تاريك مي تابد. صداي آب در تمام سطوح رخنه مي كند كه بنا بر شدت جريان آن در ضرب آهنگ آن تغييراتي پديد مي
آيد. عناصر معماري آب با صداي خود پيام هاي دعوت را به اطراف مي پراكند و ساكنان بنا را به سوي خود مي خواند. صداي ريزش آبشار مي تواند تنها به زمزمه اي تبديل شود و مي تواند با تمام هياهويش فضا را تسخير كند.
فوران
براي نمايش فوراني آب در باغ ها معمول ترين ابزار فواره هايي هستند كه از كف آبنماها برخاسته اند، اين فواره ها كه اغلب از سنگ تراشيده مي شدند ممكن بود از سطح آب بالاتر باشند و يا زير سطح آن باشند تا آب بصورت جوشش ديده شود
در اكثر باغهاي ايراني جوي آب از طبقة زيرين كوشك سرچشمه ميگيرد و پس از ريختن به حوض جلوي عمارت در كل باغ جاري ميشود.
ممنون امین جان