مقدمه سازه های آبی شوشتر مجموعه ای  از شاهکارهای دوران ساسانيان است که شامل بند ميزان، پل‌بند شادروان، قلعه سلاسل، نهر داريون، بندخاك، پل بند

تمدن، فرهنگ و آیین ایرانی، در طول تاریخ، معماری و منظری را به وجود آورده که ایرانی بودن و هویت ایرانی را باز می تاباند.

درست زمانی که تصور می شد رنسانس به اوج کمال خود رسیده است، طراحان و طرف آنها(صاحبان باغها) با پدیده ای نوظهور و جدیدی روبه

با تحول و جدا شدن از باغهای محصور در قرون وسطی، آلبرتی پيشنهاد ساخت باغ ها و فضاهای باز جهت گردش، شنا و ديگر تفريحات

رنسانس اولیه رنسانس تولد جدید فرهنگی از قرن 14 تا میانه های قرن17 میلادی در اروپا بود. رنسانس اولیه ( به ویژه در ایتالیا) پلی

استحکامات توسط سربازان اشغال و منحصراً برای اهداف و مقاصد نظامی استفاده می شدند. از قرون وسطی به بعد، قلعه ها مکان هایی برای خانواده

کلمه «cloister» به معنای «محصورشده» می باشد. راهروهای سرپوشیده همانند حیاط­های ایوان دار یونانی و رومی- که به وضوح از آنها الهام گرفته شده اند-

ترجمه شده  از سایت www.gardenvisit.com ایده اولیه ساختن «باغ ویلاها» از سرزمین «یونان» آغاز و در امپراتوری «روم» به حداعلی خود رسید. لغت «کوشک» (palace)

برگردان از www.gardenvisit.com فضای داخلی شهرهای محصور همیشه با ارزش و گران قیمت بود. فقط افراد ثروتمند قادر بودند که باغ های کوچکی تهیه نمایند.

برگرفته از سایت Garden Visit پارک شکار(1500) زمین تحت کاشت و دست ساز بشر زمانی اهمیت یافت که پادشاهان شروع به رویاپردازی مکان هایی نمودند